Biografia
Działalność społeczną Siemoniak rozpoczynał w opozycyjnym wobec władz państwowych Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Był szefem zrzeszenia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (dzisiejsze SGH), gdzie studiował. Pełnił także funkcję sekretarza Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS.W 1994 roku został zatrudniony w Telewizji Polskiej SA, gdzie pracował m.in. na stanowisku dyrektora Biura Oddziałów Terenowych i dyrektora Programu 1. W 1996 odszedł z TVP, w 1997 rozpoczął pracę w Instytucie Spraw Publicznych jako koordynator programu Media i Demokracja. W latach 1998-2002 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Rady Nadzorczej Polskiej Agencji Prasowej. Od 2002 do 2006 roku członek Zarządu Polskiego Radia SA.
Był działaczem Kongresu Liberalno-Demokratycznego, Unii Wolności a następnie Platformy Obywatelskiej. W 1998 został radnym gminy Warszawa Centrum. W 2000 r. został wiceprezydentem Warszawy. Funkcję tę pełnił do 2002 roku.
W latach 1998-2000 pełnił funkcję dyrektora Biura Prasy i Informacji Ministerstwa Obrony Narodowej. Po kilkuletniej przerwie, od listopada 2006 do listopada 2007 pełnił funkcję wicemarszałka w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Mazowieckiego. Później, do sierpnia 2011 pracował jako sekretarz stanu w MSWiA.
Po dymisji szefa MON Bogdana Klicha, 2 sierpnia 2011 roku został powołany na stanowisko Ministra Obrony Narodowej w gabinecie Donalda Tuska.
18 listopada 2011 ponownie został szefem resortu obrony w rządzie Donalda Tuska. Od 14 grudnia 2013 roku pełni funkcję członka zarządu krajowego Platformy Obywatelskiej.
22 września 2014 roku premier Ewa Kopacz powołała Tomasza Siemoniaka na urząd wiceministra oraz ministra obrony narodowej.
